Logbuch, November 5

5 fir den November - Um Schëff gëtt vill Zäit verbruecht fir d'Wiederprevisiounen ze kontrolléieren fir ze kucken wéi d'Wieder sech entwéckelt. Do ass e ganz staarke Wand dobaussen.

Si komme och, hei am Hafen, déi Böen déi d'Masten dréinen a ronderëm et gëtt de Geräisch vun den Halyards héieren. En typesche Geräisch

Loosst eis d'Instrumenter kucken: den Anemometer registréiert Böen vun 30-40 Kniet. Den Dag ass hell an ofgesi vum Wand gesäit et aus wéi e Fréijoersdag.

Mir verloosse fir d'Sëtzung um Friddensboot an enger onroueger Uerdnung, e puer am Auto mam René a Magda, anerer mam Bus; Een huet geduecht fir ze goen ier hie realiséiert datt si de ganze kommerziellen Hafen iwwerschloen musse ginn. Eng Marsch vun op d'mannst eng Stonn.

Peace Boat ass e Croisièreschëff, dat vun der japanescher ONG mam selwechten Numm bedriwwe gëtt, deen sech engagéiert huet fir d'Kultur vum Fridden ze verbreeden, nuklear Ofrüstung, d'Verdeedegung vun de Mënscherechter an d'Nohaltegkeet vun der Ëmwelt fir 35.

D'Schëff mécht Cruise weltwäit a während den Arrêten u Bord ginn et Aktivitéite fir de Public a pazifistesche Gruppen.

An der Bühn vu Barcelona, ​​an där mir och d'Mëttelmier vum Fridde matmaachen

An der Barcelona Etapp, an där mir och wäerten deelhuelen Mëttelalter vum Fridden, gëtt den Documentaire "The Beginning of the End of Nuclear Weapons" gewisen, produzéiert vun der internationaler Presseagentur Pressenza.

Da ginn et eng Serie vun Interventiounen, den Alessandro schwätzt fir eis.

Mir sinn am Viraus ukomm fir de Konferenzraum ze preparéieren. D’Beweegung vun de zouenen Raim vum Bamboo an den Hale vum Fridde Boot huet e gewësse Effekt a mir riskéieren och eis selwer erop an erof vum Lift ze verléieren.

Niewent dësem klengen Onbequemen ass fir de Rescht e gutt ofgerënnt Team: no enger halwer Stonn stellen mir d'Ausstellung Colours of Peace, de Fändel vum Mëttelmier vum Fridde, de Fändel vum Mäerz op Italienesch an de Fändel vun der Ambassade vum Fridden , d'Netzwierk vun de Friddensambassaden, och vum Buergermeeschter vu Palermo, Leoluca Orlando ënnerstëtzt.

D'Iddi ass net nëmmen Staaten, awer och Stied, eenzel Gemeinschafte vu Bierger an engem Netzwierk ze involvéieren dat Ofrüstung am Mëttelmier an den Dialog tëscht de Länner dréit. Heiansdo verstinn d'Bierger sech besser.

D'Inma Prieto mécht den Éiere

Eis Inma Prieto mécht d'Éier, de "charmante Presentateur" ass opgereegt awer mécht et ganz gutt. Fänkt un.

Den Nariko, den Hibakusha, liest e Gedicht vu sengem begleet vun engem Cellist. Dann ass et un d'Mariía Yosida, Direkter vum Peace Boat, fir d'Geschicht vun der Peace Boat Missioun ze erzielen. No hirem, Inma annoncéiert den Documentaire. Däischtert am Raum.

"The Beginning of the End of Nuclear Weapons" verfolgt d'Geschicht vun den Atombommen, déi op Japan gefall sinn an déi ganz laang Rees vu Kampagnen fir Atomwaffen, vun deenen, déi am Kale Krich initiéiert goufen, bis zur rezenter ICAN, International Campaign for Abolition of Nuclear Waffen. , de Friddensnobelpräis am Joer 2017 ausgezeechent (de Präis ass ze gesinn).

Ican huet eng radikal Ännerung am Tempo vun de globale Mobilisatiounen fir nuklear Ofrüstung gezeechent, mëttlerweil well et eng global Mobiliséierung vun der Zivilgesellschaft war an duerno well et d'Vue op Ofrüstung geännert huet andeems se fir d'éischt an der Debatt d'Thema vun der déi humanitär Kris déi eng méiglech Notzung vun Atomwaffen géif suivéieren.

En Atomkrich ass en endlose Krich

De japanesche Fall an dee vun de Länner wou nuklear Tester duerchgefouert goufen, am Pazifik, Kasachstan an Algerien, hunn déi theoretesch an dokumentaresch Basis fir déi nei Approche geliwwert. En Atomkrich ass en endlose Krich, deem seng Konsequenze verlängert ginn.

Stralung zerstéiert net nëmmen d'Leit, awer och hir Liewensraim: Waasser, Iessen, Loft. E reelle Risiko, besonnesch haut, wéi d'Enn vum Kale Krichsblocken de Wee op Atomwaffe fir Länner mat autoritäre an anti-demokratesche Regime opgemaach huet.

An de leschte Joeren ass d'Welt e puer Mol ongeféier duerch en Atomkrich iwwerwältegt ginn.

Jiddereen erënnert un de Fall vum Stanislav Petrov, dem Stellvertrieder vun der Sowjetescher Arméi, déi virun de Computere mat engem US-Nuklearattack géint d'UdSSR annoncéiert huet decidéiert net ze reagéieren.

Hien huet de Knäpp net gedréckt an den Atomkrich huet net ugefaang. D'Computere ware falsch, awer wann ech den Uerder gehalen hunn, da wiere mer haut net hei fir ze soen.

Et goufen fënnef aner dokumentéiert Fäll zousätzlech zu deene vu Petrov. Also et an de Wierder vun engem vun de Protagoniste vum Film ze setzen: d'Fro ass net ob et erëm wäert geschéien, mee wéini et wäert.

Et gouf iwwer Atomwaffen als Enthalterien geschwat

Zënter Joeren ginn iwwer Atomwaffen als Ofstellungsstécker geschwat. Dës Dissertatioun ass méi oder manner dëst: well et e Risiko fir e globalen Holocaust ass, ginn Kricher reduzéiert.

Kuckt just eng Newsletter fir ze verstoen datt konventionell Kricher net opgehalen hunn.

Net ze ernimmen datt d'technologesch Evolutioun et elo méiglech mécht méi kleng Atomwaffen ze fabrizéieren, déi an "konventionnelle" Kricher benotzt kënne ginn.

Dir verloosst den Dokumentarfilm mat Gefill vun Dringendes: Ofrüstung a Verbuet vun Atomwaffen direkt!

Ënnert de folgenden Interventiounen, wat eis opmierksam mécht, ass den David Llistar, Direkter vum Departement vun der Global Justice an der Internationaler Kooperatioun vum Barcelona City Conseil.

Barcelona huet ugefaang sech vun de Banken ze distanzéieren, déi de Waffenhandel finanzéieren

Et geet direkt op de Punkt: Banken a Waffen. D'Stad Barcelona huet ugefaang sech vun de Banken ze distanzéieren déi de Waffenhandel finanzéieren an 50% vun de Kredittlinnen hunn et mat Ethical Banking an der Bank of Spain opgemaach.

D'Zil ass et gradvis 100% z'erreechen. Et erkläert och wat d'Roll vun de kommunale Verwaltungen am Nuklear-Ofrüstungsnetz kann sinn: handelen als Iwwerdroungsschierm tëscht de Bierger an den zentrale Autoritéiten. Propositioune déi eis denken.

No den Interventiounen vum Tica Font aus dem Centro Delas d'estudis per la Pau, Carme Sunye vu Fundipau an eisem Alessandro vun der Danilo Dolci Associatioun zu Triëst, ass et Zäit fir de Rafael de la Rubia, Promoteur a Koordinator vun der Weltmarsch.

Mir sinn all gespaant. Gebuer am 1949 zu Madrid, huet de Rafael Joerzéngte vu pazifistescher Aktivitéit hannert sech. Hien ass e Humanist a Grënner vun der Welt ouni Krich a Gewalt Bewegung. Wärend der Franco Diktatur war hien am Prisong fir e gewëssenen Objekter ze sinn, a gouf och am Pinochet am Chile agespaart fir Member vun der humanistescher Bewegung ze sinn.

Bicherhändler, Editeur, Schrëftsteller an Iwwersetzer, säin ass e laange Friddensmarsch, dee viru fofzeg Joer ugefaang huet an nach net eriwwer ass. Hie schéngt net wéi e Leader, deen d'Mënschen mobbéiert, mä éischter een, dee weess, datt de Wee op Fridden an Net-Gewalt biergof ass. "Komm mir maache wat mir kënnen, Schrëtt fir Schrëtt," seet hien.

Mir denken un d'Wieder, dat virgesi war. Muer ginn mir zréck op d'Mier a probéieren Tunesien z'erreechen.